Ιστορίες που ταξιδεύουν σε χρόνια παλιά, στο σήμερα και πέρα στη Χώρα της Φαντασίας!

Μέρες ξεκούρασης και χαλάρωσης για όλα, τα παιδιά. Μέρες διακοπών, ελεύθερης ώρας και περιπέτειας. Περιπέτειας φανταστικής, καλά γραμμένης σε σελίδες βιβλίων που αφυπνίζει συνειδήσεις, που θυμίζει, μαθαίνει και ξυπνά …αστυνομικά ένστικτα. Ιστορίες αυτοεκτίμησης, δύναμης ψυχής, καθρεφτίσματα του σώματος και του μυαλού. Για την αγάπη, τη μητρική , τους πρώτους έρωτες της εφηβείας, για την ιδέα που έχει κάποιος για τον εαυτό του. 

Σε ποιον δεν αρέσει να βλέπει το είδωλό του στον Καθρέφτη; Ποιος δεν έχει συμβουλευτεί ή παίξει μπροστά του. Από παιδί ακόμα,  φορώντας τα ψηλά τακούνια της μαμάς, την γραβάτα του μπαμπά και προσπαθώντας να ανακαλύψει ποιος είναι, πως είναι , τι έχει … ξεχωριστό! Έτσι κι η Φωτεινή «βάζει » τον καθρέφτη στην καθημερινότητά της, πιο πολύ γιατί παίζει μαζί του κι ύστερα γιατί της λέει αλήθειες …. Και μεγαλώνοντας , καθρέφτης γίνονται   τα ορθάνοικτα μάτια της μάνας που πάντα είναι  εκεί να κρίνουν, να αγαπήσουν, να δεχτούν, να …απορρίψουν. Ώσπου τα μάτια ή καλύτερα η ματιά της  μαμάς να αλλάξει. Και τότε γίνεται κομμάτια ο καθρέφτης κι η ψυχή. Η καθημερινότητα της μικρής Φωτεινής δεν είναι  πια τόσο …φωτεινή , η εμφάνιση της, οι επιδόσεις στο σχολειό και η μοναξιά, της κυριεύουν την ζωή. Μόνο σαν νοιώσει τη δύναμη του εαυτού της, μόνο σαν η μάννα όπως πάντα την καθοδηγήσει και συμβουλέψει σωστά, η Φωτεινή θα νοιώσει, θα καταλάβει, θα εκτιμήσει η τα προτερήματα, τα λάθη και τα σωστά που πρέπει η ίδια να καταφέρει με τη ζωή της.

Θα μπορούσε να είναι ο μαγικός καθρέφτης της κακιάς μητριάς στο Παραμύθι της Χιονάτης, όμως δεν είναι. Θα μπορούσε επίσης να είναι ένα κοριτσάκι που το μυαλό του είναι μόνο στην εξωτερική εμφάνιση και όλα τα «ροζ» που αγαπάνε τα κορίτσια, όμως δεν είναι. Η Φωτεινή της Γλυκερίας Γκρέκου, είμαστε όλοι εμείς, κάποια στιγμή της ζωής μας.  Στο βιβλίο είναι ένα μικρό κορίτσι, όπως όλα τα παιδιά,   που έχει ανάγκη  να την αγαπούν, να την επιβραβεύουν και να νοιώθει την ασφάλεια και την εκτίμηση της οικογένειας και πιο πολύ της μητέρας της. Σημάδια των καιρών, η παραμέληση, η ανεργία, η κούραση και η μοναξιά. Τα παιδιά δύσκολα δέχονται και καταλαβαίνουν σημαντικές αλλαγές στην οικογενειακή ζωή, γιατί θέλουν να πρωταγωνιστούν παντού και πάντα. Η συναισθηματική τους ισορροπία εξαρτάται από τις μικρές καθημερινές χαρές και …σημασίες κι όταν κάτι πάει στραβά, τότε ο κόσμος, η αυτοεκτίμηση, η δύναμη τους κλονίζεται ή και χάνεται.

Γεμάτο συμβολισμούς το βιβλίο, γεμάτο συναίσθημα και …οικογένεια. Οικογένεια βράχος, οικογένεια ευάλωτη. Γεμάτο  μητρική αγάπη, συμπεριφορές και αυτοεκτίμηση. Ο καθρέφτης ήταν πάντα ένα μαγικό σύμβολο, εύθραυστο, ανθεκτικό, φωτεινό και μυστηριακό. Ήταν και παραμένει σύντροφος πιστός στα δύσκολα ή στα εύκολα, μεταφορικά ή πρακτικά έχει τη δύναμη να προκαλεί ακραίες συμπεριφορές και καταστάσεις. Κι όταν τούτος ο καθρέφτης γίνεται ψυχή τότε τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα πιο πολύ. Προσοχή σε όλους μας, τους γονείς ,που είμαστε καθρέφτες των παιδιών μας και για τα παιδιά μας.  Προσοχή στα θέλω, στα δώσε και στα δύσκολα που μπορούν να θρυμματίσουν το γυαλί και τις ισορροπίες όλων μας.

Εκπληκτική εικονογράφηση για μια ακόμα φορά από την Αιμιλία Κονταίου…

Για παιδιά από επτά χρονών…. και για γονείς που θέλουν να τους υπενθυμίζουν, τέτοιες γραφές ,  τα αυτονόητα!

Ώρα για περιπέτεια, για ανακαλύψεις, μυστικά και παρέες που ξανασμίγουν και ξεκινούν πάλι τις εξερευνήσεις τους. Μια βόλτα ανοιξιάτική και πολύ πασχαλιάτικη, σε ένα ακόμα όμορφο ορεινό χωριό της χώρας μας. Εκεί που τα έθιμα έχουν άλλη ισχύ, που το Πάσχα μυρίζει αλλιώτικο και πιο…ελληνικό, ξεκινά μια ιστορία που όλοι οι μαθητές των μεγάλων τάξεων του δημοτικού και μικροέφηβοι , πραγματικά θα απολαύσουν.

Η παρέα γνωστή από προηγούμενες περιπέτειες, στο Πόρτο Ράφτη και στη Λέρο ξανασμίγει τούτη τη φορά για μια ακόμα αποκάλυψη, για μια ακόμα ιστορία κόντρα  στις μίζες, στις απάτες και στα «καλυμμένα » συμφέροντα των λίγων. Ένα βουνό που αργοσβήνει, μια περιοχή που δεν έχει αναδειχτεί ποτέ. Ένας τόπος σχεδόν ξεχασμένος, ζωντανεύει  μέσα από αυτήν την μοναδική « αστυνομική» περιπέτεια. Οι « κακοί » είναι γνωστοί, επίσης, από την προηγούμενη περιπέτεια του Κώστα Στοφόρου και οι « καλοί» όπως ο Αστυνόμος Νίκος Παπαγεωργίου  αναλαμβάνουν για μια ακόμα φορά να λύσουν  το μυστήριο που έφεραν στο φως τα …παιδιά!

Ένα παρακινδυνευμένο τόλμημα των παιδιών θα φέρει την πίκρα, την αναστάτωση και τη λύση της περιπέτειας με θλιβερό αλλά και λυτρωτικό τρόπο. Τα παιδιά θα ζήσουν την απώλεια ενός φίλου, θα καταλάβουν πόση δύναμη έχουν οι …ισχυροί και με τον τρόπο τους θα συμβάλουν στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς,  θα καταλάβουν τι σημαίνει παρανομία και άδικο.

Κι όλα αυτά με αρχή και τέλος από το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης της οδού Τριπόδων στην Αθήνα,  κι ένα χάρτη που θα είναι  η έμπνευση  και ο λόγος ύπαρξης μιας ακόμα περιπέτειας από τον Κώστα Στοφόροπου γνωρίζει καλά και την ιστορία και τους τόπους και τις δυνατές γραφές…

Καλογραμμένη, περιπετειώδης και αρκετά ενδιαφέρουσα λοιπόν,  η νέα ιστορία του Κώστα Στοφόρου. Μέσα από αυτήν τη μυθοπλασία, μαθαίνουμε όλοι και θυμόμαστε κάποιοι άλλοι πόσο πολύτιμος, σπάνιος, και ανεξερεύνητος είναι  ο τόπος μας. Πόσο χρειάζεται τη στήριξη, την ανάδειξη και την δημοσιότητα όταν κάτι παραμένει στα αζήτητα. Υπάρχουν πολλές αρχαιότητες στην Ελλάδα, που ξεχάστηκαν ή κωλυσιεργούν στο όνομα των συμφερόντων, των κονδυλίων και της γραφειοκρατίας,  ίσως. Το νεανικό μυθιστόρημα της ανύπαρκτης Πέμπτης Πόλης των Δωριέων είναι σαν μια γροθιά στα ξεχασμένα. Είναι μια ολοζώντανη  κουκίδα στα περασμένα, στα τωρινά, στα μελλούμενα, στην υποχρέωση όλων μας να αναδεικνύουμε τόπους που παραμένουν στην άγρα σιωπή.

Και πάνω από όλα είναι μια περιπέτεια γεμάτη τραγούδια, μυστήριο και ….πασχαλιάτικη διάθεση σε ένα χωριό την ορεινής Γκίωνας.  

Να το διαβάσετε, να μπείτε στην περιπέτεια, να συλλογιστείτε, να παραδειγματιστείτε, να μάθετε ιστορία, γεωγραφία και  τις ομορφιές της Χώρας μας!