Τα καλοκαιρινά …μέρος 3ο

Κι είναι τα παραμύθια και τα βιβλία τούτη τη φορά γεμάτα με ιστορίες  για την αγάπη, τη φιλία, τις αγκαλιές που όλοι θέλουν και περιμένουν. Για τις ταμπέλες που κάποτε πρέπει να « πέσουν», για Υποσχέσεις που οφείλουν να τηρηθούν. Για την φαντασία μας που δεν έχει όρια και κανόνες, για εκείνες τις μέρες και περισσότερο τις νύχτες που μια ιστορία ταξιδεύει καλύτερα το μυαλό και γαληνεύει την ψυχή…

Είναι βιβλία και ιστορίες που θίγουν πολύ σοβαρά θέματα της εποχής γραμμένα από ανθρώπους με ιδιαίτερες ευαισθησίες, απόψεις και γραφές…

Είναι ιστορίες ανθρωπιάς, αυτοεκτίμησης, θάρρους και δύναμης.

Είναι ιστορίες καθημερινότητας, των διπλανών μας που εύκολα κτυπούν και την δικά μας πόρτα.

Ιστορίες που μπορεί  να συμβούν σε μια βεράντα ενός διαμερίσματος, για παιδιά που μοιράζονται μαζί μας, φόβους ανασφάλειες και επιτυχίες. Ιστορίες θάρρους και δύναμης που ξεπερνούν ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό αρκεί να στοχεύουμε ψηλά κι ας κερδίσουμε λιγότερα πράγματα. 

Μουσεία υπάρχουν πολλά με λογιών λογιών εκθέματα και θέματα. Μουσείο όμως Υποσχέσεων μόνο ένας καταπληκτικός συγγραφέας με πολλή φαντασία θα μπορούσε να δημιουργήσει. Ένας συγγραφέας που ξέρει πολλά για μουσεία και για ήρωες που αποκτούν ανθρώπινη λαλιά σαν θελήσουν να καταφέρουν μια …επιθυμία τους.

Η Μαργαρίτα είναι  ένα κορίτσι που βαριέται πολύ ένα καλοκαίρι. Κάθεται συνήθως  ξαπλωμένη κάτω  από μια βυσσινιά στον κήπο της  και μετράει …βύσσινα ώσπου ένας πελώριος βάτραχος εμφανίζεται  ξαφνικά. Όχι δεν ήταν  πρίγκιπας πριν, ούτε οτιδήποτε άλλο σε άλλη μορφή. Είναι απλά ο φύλακας ενός  πολύ σπάνιου και παράξενου Μουσείου, εκείνο των Υποσχέσεων και χρειάζεται βοήθεια από την μικρή Μαργαρίτα. Θέλει να του βρει μια υπόσχεση, μια απλή υπόσχεση γιατί  εκείνη που υπήρχε μέσα στο μουσείο… εξαφανίστηκε!

Κι εδώ αρχίζουν οι σκέψεις, οι πολλές, τα άγχη και οι λύσεις… Μουσείο Υποσχέσεων πρώτη φορά άκουγε η Μαργαρίτα  θέλησε όμως αν κι είχε αντιρρήσεις αρχικά να μπει στο παιχνίδι ύστερα από τις « τρανταχτές » υποσχέσεις του Βάτραχου.

Ένα μουσείο διαφορετικό, γεμάτο αρώματα και γεύσεις ήταν το Μουσείο των Υποσχέσεων. Με προθάλαμο που άφηνες τις σκοτούρες σου  και με χάρτες  και αίθουσες ….μοναδικές.

Αίθουσα παραμυθιών, αίθουσα με ιστορίες από θάλασσα, γη και ουρανό, για αντίθετους κόσμους, για Υποσχέσεις μικρών πραγμάτων. Κι άρχισαν οι γρίφοι, τα μυστήρια , οι περιηγήσεις κι  η Μαργαρίτα   έφτασε ίσαμε την άδεια προθήκη. Εκεί άλλαξαν όλα, μα όλα, στη ζωή στην καθημερινότητα, στα όνειρα της μικρής κοπέλας... Μέσα από το σκοτάδι βγήκε εκείνο το απαλό ροδαλό διάφανο φως….

Βιβλίο μαγικό από την Λίνα Μουσιώνη. Αστείρευτη φαντασία και ταλέντο μοναδικό. Το διάβασα δυο και τρεις φορές  για να χορτάσω τις εικόνες, τις λέξεις, τις απίθανες σκέψεις  της. Ένα βιβλίο που μιλάει για το όνειρο, για τις υποσχέσεις, για τη χαρά του να παραδέχεσαι ποιος είσαι και τι κάνεις. Μια ιστορία μυστηρίου, αγωνίας, σκέψης  που  γράφτηκε με ένα τρόπο πραγματικά απίθανο για αγάπες μεγάλες. Εκείνες  των Μουσείων και οι άλλες των μεγάλων  υποσχέσεων που όλοι δίνουμε αλλά συχνά δεν τηρούμε. Αξίζει όμως η διαδρομή, το ψάξιμο βαθιά μέσα μας. Αξίζει το ταξίδι και σαν φτάσεις κοντά στο τέρμα  και σαν ανακαλύψεις όλα  αυτά που πριν δεν ήξερες πως υπήρχαν , ο κόσμος όλος γύρω θα αλλάξει. Και ας μην το βλέπουν οι άλλοι, αρκεί που εσύ έχεις βγει κερδισμένος.

Την μοναδική αυτή ιστορία ντύνει επίσης μαγικά το σκίτσο, το χρώμα, οι εικόνες της Ναταλίας Καπατσούλια.  Πραγματικά ταξίδεψα στο χώρα της Φαντασίας με αυτήν την γραφή. Απίστευτες διαδρομές  με λέξεις, προτάσεις και ανατροπές που χρειάζεται πολύ μεγάλο ταλέντο και ευρηματικότητα.

Για παιδιά από 8 ετών …ίσαμε και 100, για όλους όσους αγαπούν τα Μουσεία, τις περιπέτειες, τις ιστορίες και τα παραμύθια!

Ήταν κάποτε ένα παιδί που μεγάλωσε με ελάχιστα χάδια και φιλιά, με λίγο φαί και κάποια τραγούδια. Φορώντας ένα γκρίζο τεράστιο και δανεικό παλτό που η μάννα του του είχε πει πως σαν έφτανε να τον χωράει  κανονικά, ίσως να γινόταν κάποιος και ίσως και να αντάμωνε την ευτυχία. Εκείνο το παιδί κοίταζε πάντα τα άστρα και τον ουρανό και περίμενε… Κι η ευτυχία αργούσε και εκείνο επειδή όταν πεινούσε ,δεν είχε που να κοιμηθεί ή έπαιζε με τα παρατημένα παιχνίδια άλλων παιδιών, του κόλλησαν   το όνομα «Παλιόπαιδο».Το αποδέχτηκε σχεδόν ξεχνώντας  το πραγματικό του όνομα. Κάποτε μπήκε σε μια συμμορία εκείνη του Ραούλ ή « Τίγρη» κι ένοιωσε κι εκείνο πως επιτέλους ανήκε κάπου. Κι όταν άλλαξε το γκρίζο του παλτό με ένα μπλε μπουφάν ή μάννα δάγκωσε τα χείλη και τα αστέρια παρέμειναν βουβά κι εκείνο το παιδί πείσμωσε και θύμωσε ακόμα πιο πολύ.  Όμως σαν φτάσει μια στιγμή που νομίζεις πως έχει φτάσει πολύ χαμηλά κάτι συμβαίνει κι όλα μπορούν να ανατραπούν. Τα αστέρια μέσα από της χαράς τα δάκρυα θα αρχίσουν να χορεύουν από μια νέα συνάντηση στο δρόμου του που θα του ξαναφέρει το πραγματικό του όνομα και μια ολοκαίνουργια ζωή. Κι όλα αυτά με τη δύναμη της μουσικής, ενός  βιολιού κι ενός  ανθρώπου που μπόρεσε να καταλάβει τι έκρυβαν τα μεγάλα λαμπερά μάτια , σαν κάρβουνα, του Φέλιξ. Και το γκρίζο παλτό πια θα είναι χαρούμενο και τα αστέρια ακόμα πιο λαμπερά στον ουρανό …κι η ζωή θα γίνει όμορφη ξανά.

Μια μοναδική ιστορία για την φτώχεια, την μοναξιά, την λύπη, το θυμό και την απογοήτευση. Την ίδια στιγμή μια ιστορία για την δύναμη του εαυτού μας, για την μουσική, την τέχνη και τον πολιτισμό και την ανθρωπιά.  Για την τύχη που μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου μα και για γεγονότα που συμβαίνουν στ΄ αλήθεια και είναι κάποιες φορές ακόμα και δίπλα μας. Μια υπέροχη γραφή από την Αγγελική Δαρλάση , ποιητική, μοναδική, και καθηλωτική. Ένα βιβλίο με την υπογραφή και της  Ίρις Σαμαρτζήπου με τις εικόνες της δείχνει όλη την απλότητα, το βάθος, την πίκρα μα και την χαρά αυτής της τόσο προσεγμένης ιστορίας της Αγγελικής.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου υπάρχει μια σημείωση για να γνωρίσουμε το ElSistemaΠου νομίζω πως αξίζει τον κόπο να παραθέσουμε για να γνωρίσει ο κόσμος τούτο το όραμα που έγινε πράξη και η μουσική έσωσε ζωές !

«Λίγα λόγια για το ElSistema (Το Σύστηµα):Χρόνια πριν, στο Καράκας, ένας µουσικός και οικονοµολόγος, ο Χοσέ Αντόνιο Αµπρέου, ονειρεύτηκε πως η µουσική θα µπορούσε να αλλάξει τη ζωή φτωχών και περιθωριοποιηµένων παιδιών. Αποφάσισε να ζήσει το όνειρό του: το 1975, µαζί µε εθελοντές δασκάλους και µια πρώτη οµάδα 11 παιδιών, φτιάχτηκε η πρώτη ορχήστρα. Το σχέδιό του, που υιοθετήθηκε αµέσως και υποστηρίζεται έκτοτε από τις κυβερνήσεις της Βενεζουέλας, γνωστό ως ΕlSistema, δεν είναι µόνο ένας διαφορετικός τρόπος εκµάθησης µουσικής, αλλά ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην παιδική και νεανική εγκληµατικότητα, ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισµό. Ο σπόρος έχει σήµερα ως «καρπούς» πάνω από 150 παιδικές και νεανικές ορχήστρες – 90 από αυτές συµφωνικές. Πάνω από 500.000 παιδιά σ’ ολόκληρη τη Βενεζουέλα είναι µέλη κάποιας ορχήστρας. Όπως επίσης «καρπός» του ElSistemaείναι και η SimonBolivarOrchestra, η παγκοσµίου φήµης συµφωνική ορχήστρα της Βενεζουέλας. Οι αρχές του ElSistemaεφαρμόζονται τώρα πια σε πάνω από 50 χώρες ανά τον κόσµο. Το ElSistemaείναι ένα όραµα που έγινε πράξη, βίωµα, ζωή, αποδεικνύοντας πως η µουσική… σώζει.»

Υπάρχει κάποιος που δεν πιστεύει στην Ανακύκλωση; Κάποιος που πετάει τα άδεια μπουκάλια της Γκαζόζας στα σκουπίδια; Κάποιος που δεν είναι φίλος της;

Ναι, ένα μικρό αγόρι, ο Μηνάς, που κάνει τα πάντα για να ξεφύγει από το μάθημα της κ. Έλλης και βρίσκεται σε ένα μέρος που μυρίζει πολύ και που πρώτη φορά στη ζωή του αντικρίζει. Είναι η Χωματερή με Άχρηστα Ακατάλληλα Αντικείμενα. Παράξενο μέρος. Όλοι εδώ …μιλούν κι είναι λίγο θυμωμένοι! Δεν έχουν κι άδικο…

Και τότε γίνεται κάτι που ο Μηνάς  μένει έκπληκτος. Χάνει την δύναμη, το γέλιο και τα λόγια του. Ένα σωρό μπουκάλια, κουτάκια, χαρτιά , σακουλάκια,  στρατός ολόκληρος  τον κυνηγά. Θέλουν να τον πάνε στο κρατητήριο και στη συνέχεια στο δικαστήριο. Η αγωνία μεγαλώνει, η καρδιά κτυπά δυνατά και μια απίστευτη ακροαματική δικαστική υπόθεση βρίσκεται πια σε εξέλιξη…. Όμως όπως συμβαίνει πάντα στα παραμύθια εκείνη τη φοβερή στιγμή που όλα σκοτεινιάζουν …έρχεται ένα ντριιιν ή μια ιδέα, ένα φως  στη σκέψη, στην αντίληψη, στη ζωή! Και το όνειρο γίνεται πράξη, γίνεται σύνθημα  και κερδίζει ζητωκραυγές και χαμόγελα …

Πόσα βιβλία υπάρχουν για την ανακύκλωση; Πολλά κι είναι  όλα τους όμορφα, χρήσιμα και αγαπημένα. Αυτό όμως το παραμύθι της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου, ξεχωρίζει… Ξεχωρίζει για την ευρηματική της ιδέα, για τον μοναδικό Μηνά και  την… Γκαζόζα του. Η συγγραφέας  με περισσό ταλέντο ζωντανεύει τόσα άψυχα αντικείμενα με ρόλους «σοβαρούς» και αδιαμφισβήτητους, και σκορπά μηνύματα, γέλιο και  μπόλικη τροφή για το μυαλό. Παραμύθι οικολογικό, με υπέροχη υπόθεση, πλοκή και ήρωες. Με φαντασία και ανατροπές και με εξαιρετική εικονογράφηση από την Φωτεινή Τίκκου. Κολάζ σε συνδυασμό με σύγχρονες τεχνικές εικονογράφησης φέρουν ένα πολύ δυνατό αποτέλεσμα που τα παιδιά θα λατρέψουν. Ο Μηνάς θα γίνει ένα ήρωας ξεχωριστός, εμείς ήδη τον αγαπήσαμε πολύ και όλα τα Ανακυκλώσιμα Υλικά που ζωντανεύουν θα έχουν πια άλλη ματιά στον κόσμο των παιδιών!

Πραγματικά θα το χαρείτε τούτο τoβιβλίο και θα είναι η αφορμή για ένα σωρό ιδέες στο σχολείο και στο σπίτι. 

Πόσο φοβερό μπορεί να είναι, το να περιμένεις όλο το χρόνο να κλείσουν τα σχολεία, να έχεις καιρό να κάνεις  ό,τι θέλεις, να μπορείς να πας όπου  θέλεις και να μην πια έχει ενδιαφέρον;

Οι διακοπές του καλοκαιριού ξεκίνησαν για τον εννιάχρονο Δημήτρη ,μόνο που η μοναξιά του, τον κάνει να πλήττει αφόρητα. Οι γονείς του, του το ξέκοψαν από την αρχή πως το φετινό καλοκαίρι δεν θα πήγαιναν πουθενά. Αυτοί λείπουν στη δουλειά όλη μέρα κι εκείνος μένει στο σπίτι με τη γιαγιά. Κι εκεί που όλα αρχίζουν να είναι βαρετά και ανυπόφορα έρχεται μια μόνο στιγμή,  κι όλα αλλάζουν . Αιτία το κορίτσι στην  απέναντι πολυκατοικία, στη βεράντα  του δικού της διαμερίσματος ή καλύτερα στο διαμέρισμα του παππού της. Τότε οι πυτζάμες θα αντικατασταθούν με την πιο καλή μπλούζα, τα μαλλιά θα φτιάχνονται με λίγο τζελ, και οι ιδέες και τρόποι προσέγγισης θα αρχίσουν να απασχολούν το μυαλό του Δημήτρη. Η  καθημερινότητα αποκτά νόημα και συναρπαστικό ενδιαφέρον. Μια σαΐτα, ένα σκυλί, ένα κουβάρι, φούσκες  με σαπουνόνερο, δύο ασπροπίνακες που φιλοξενούν τρίλιζες που …παίζονται από απόσταση γεμίζουν τις ώρες και μέρες των δύο παιδιών. Οι βεράντες γίνονται τα πιο σπουδαία δωμάτια και χώρος χαράς , διασκέδασης και ανταλλαγής βλεμμάτων και …γραμμάτων. Το πιο συναρπαστικό παιχνίδι , ένα τηλεκατευθυνόμενο ελικόπτερο,  θα γίνει το μέσο μεταφοράς της  αλληλογραφίας τους  και η πολυπόθητη μέρα του πρώτου τους ραντεβού θα γίνει σύντομα γεγονός... Μια μέρα που η Άννα και ο Δημήτρης θα φάνε μαζί το πρώτο τους παγωτό και η καθημερινότητα   θα γίνει όμορφη, γεμάτη και απολαυστική. Το καλοκαίρι θα γίνει   υπέροχο εξαιτίας  μιας βεράντας …ή μπορεί και δυο.

Ιστορία καθημερινής ανθρώπινης – προεφηβικής σχέσης. Ιστορία φιλίας, αγνής αγάπης και συντροφικότητας. Ιστορία για την τόνωση της αυτοπεποίθησης . Η γνωστή σε όλους μας πένα της Ιωάννας Μπαμπέτα, για μια ακόμα φορά μας δίνει ένα βιβλίο που αγγίζει τα πρώτα παιδικά σκιρτήματα των ανθρώπινων σχέσεων με πολύ ακριβή, εύθυμο και εύστοχο τρόπο. Η Ιωάννα γράφει  απλά, λιτά και χωρίς περιττές λέξεις ή σκέψεις . Ο λόγος της ακουμπά κατευθείαν την ψυχή και οι εικόνες , τα νοήματα, αναδύονται αβίαστα και μοναδικά. Ξέρει σαν αιώνιο παιδί - έφηβη και η ίδια τι απασχολεί τα παιδιά και ρεαλιστικά μας διηγείται τα « προβλήματα » τους.  Μια ιστορία που μπορεί να συμβεί , φανταστική και πραγματική συγχρόνως, μια ιστορία που όπως λένε τα παιδιά μπορεί να συμβεί  και στην αληθινή ζωή.

Η εικονογράφηση είναι της Φωτεινής Τίκκου, απόλυτα δεμένη με την ιστορία, λιτή, απλή, με έντονα σχέδια, χαρακτήρες και χρώματα και εκφραστικότατη. 

Το βιβλίο συνοδεύεται από εκπαιδευτικές δραστηριότητες και παιχνίδια για παιδιά από 8 χρόνων!