Τα παραμύθια του Σαββάτου...

Η Ματούλα είναι ένα μικρό κορίτσι που μισεί τα ...μισά. Κι αυτό γιατί επειδή είναι λίγο αδύνατη τη φωνάζουν όλοι, μισή σταλιά και μισή μπουκιά ή μισή μερίδα. Κι όλα τα πράγματα που αγαπάει πολύ, λέει, πως  μόλις φτάσουν στη μέση τους  τελειώνουν γρήγορα. Το καλοκαίρι, το παγωτό, η τούρτα, ο ήλιος που βγαίνει την μισή μόνο μέρα. Κι έτσι θυμώνει πολύ και δεν θέλει να φάει ούτε τη σούπα της με τα …μισοφέγγαρα. Τότε θα της εξηγήσει ο μπαμπά της πως και τα μισά είναι καλά και όμορφα γιατί έτσι η φαντασία …δεν θα υπήρχε. Όπως ας πούμε το μισό σύννεφο μοιάζει με καπέλο μάγειρα, το μισοφέγγαρο είναι μισό γιατί εκεί ξαποσταίνει ο βασιλιάς του ουρανού ή  το μισό παγωτό θυμίζει βουνό μακριά στον ορίζοντα. Κι ένα σωρό άλλα μισά φτιάχνουν τον κόσμο μας παραμυθένιο. Όμως και τα ολόκληρα είναι καλά… Φανταστείτε να γελούσαμε μόνο με ένα χι…ή ένα …χα.Ή πάλι να  μην υπήρχε ολόκληρη αγκαλιά ή η γη πως θα ήταν τότε. Μισή; Δεν γίνεται η γη είναι στρογγυλή και ολόκληρη. Μπέρδεμα και αυτό , μα μπέρδεμα αγαπητό!

Τελικά έχεις δίκιο Μαρία Ρουσάκη: « …τώρα καταλαβαίνω  γιατί είναι τα μισά σημαντικά όσο είναι τα ολόκληρα και τα ολόκληρα όσο είναι τα μισά…».Κι εδώ χρειάζεται ένα ολόκληρο …χαχα!

Ευφυές, απλό, ευφάνταστο και χαρούμενο το βιβλίο της Μαρίας Ρουσάκη. Με έντονη εικονογράφηση, χαρούμενη πολύ επίσης, από την Έλλη Γρίβα  που μαζί καταφέρνουν να κάνουν τις έννοιες των μαθηματικών για μικρά παιδιά …παιχνίδι. Με τον πιο ευχάριστο τρόπο κατανοούν έννοιες που φαίνονται απλές αλλά που σε μικρές ηλικίες μπερδεύουν. Τροφή για συνέχιση της ιστορίας, για παιχνίδι και ατέλειωτες εικόνες  τούτο το βιβλίο. Εργαλείο για τις πρώτες και όχι μόνο ημέρες της σχολικής χρονιάς και εργαλείο για παιχνίδι στο σπίτι. Πάνω απ όλο απόλαυση στην ανάγνωση από μικρούς αναγνώστες και γονέίς που δεν ξέρουν πώς να εξηγούν τα …αυτονόητα!

Για παιδιά από 5 χρονών!

Ένα πολύ σύγχρονο βιβλίο. Για μικρούς  και προ – έφηβους που τα ξέρουν όλα. Ή τα υποψιάζονται όλα. Για εκείνα τα μικρά μυστικά που κάποτε γέμιζαν μόνο κοριτσίστικα ημερολόγια. Τώρα, σε τούτο το βιβλίο ο Γρηγόρης εξομολογείται. Γράφει το δικό του ημερολόγιο αφού νοιώθει μοναξιά. Την ίδια στιγμή τονίζονται τα σύγχρονα προβλήματα, οι αναζητήσεις, οι απόψεις , οι σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους και με τους μεγαλύτερους. Των παιδιών που γεννήθηκαν πριν την …κρίση αλλά τώρα την ζουν με όλα της τα προβλήματα στην καθημερινότητά τους.

Η Ιωάννα Μπουλντούμησαν να γίνεται η ίδια « μεγάλο παιδί» με απίστευτο χιούμορ, μιλάει ωμά και σταράτα για όλα αυτά τα εσώψυχα των παιδιών- νέων του σήμερα. Υπέροχο θέμα, πλοκή και αλήθειες με τα μάτια των παιδιών. Ένα βιβλίο που σε συνεπαίρνει,  που διαβάζεται απνευστί , έτσι λέει ο γιος μου που το πρωτοδιάβασε και ενθουσιάστηκε.

«Γράμματα στον αδερφό μου» που καλό είναι κατά τη δική μου γνώμη, και όχι του Γρηγόρη, να τα διαβάσουν και οι γονείς για να νοιώσουν την άλλη πλευρά, εκείνη των παιδιών τους. Να καταλάβουν το συναίσθημα, την αγωνία, την επιθυμία, το φόβο τους.

Ο υπολογιστής που κρύφτηκε γιατί μια πλάκα στο facebookοδήγησε σε τιμωρία τον Γρηγόρη που πια ανακάλυψε πως εκτός από το πληκτρολόγιο υπάρχει και το γράψιμο με χαρτί και στυλό. Τα διαγωνίσματα που δεν διαβάστηκαν καλά, οι παιδικές αρρώστιες που τελικά δεν έχουν και πολύ πλάκα σαν τον καρτούν στο σπίτι και δεν πηγαίνει σχολείο. Η ανησυχία της μαμάς για το ύψος του παιδιού της  και  οι μεγάλες ανακαλύψεις στις αποθήκες σαν « λείπουν οι γάτες και χορεύουν τα ποντίκια». Την ίδια στιγμή η απογοήτευση και η υπενθύμιση της παροιμίας … « 100 η αλεπού, 101 το αλεπουδάκι γίνεται;» Κι ωστόσο η πιο μεγάλη πίκρα είναι να ανακαλύπτεις πως ο μπαμπάς δεν έχει πια δουλειά και τότε αρχίζουν όλα τα δυσάρεστα. Τσακωμοί, οικονομίες, νεύρα από τη μεριά των μεγάλων που συχνά φέρνουν απρόσμενες καταστάσεις. Σχολική ζωή και ανησυχίες για το πώς να πλησιάζεις επιτέλους το κορίτσι που σου αρέσει χωρίς να το καταλάβουν οι κολλητοί και να αρχίσει η κοροϊδία. Και σκέψεις για φευγιό …ίσαμε το σπίτι της γιαγιάς που δεν χαλάει  χατίρι, όταν οι μεγάλοι, οι γονείς δηλαδή δεν καταλαβαίνουν… Και όλα εκείνα τα θέματα ακόμα και το χαμό του παππού  και το πρώτο φιλί από το κορίτσι των ονείρων και όλα αυτά στα γράμματα σε ένα αδερφό που θα ΄ρθει κάποια στιγμή, θα πάρει σάρκα και οστά κι ίσως σαν γεννηθεί  να  είναι  τελικά και αδερφή …λίγο έχει σημασία αυτό. Σημασία έχει πως ο Γρηγόρης δεν θα είναι πια μόνος του.

Η εικονογράφηση είναι της Ράνιας Βαρβάκη,που αν και ασπρόμαυρη όπως ταιριάζει στα «μεγάλα» βιβλία είναι αρκετά ευρηματική, ζωντανή και αμ ς αποτυπώνει τον ήρωα Γρηγόρη ακριβώς όπως θα θέλαμε να είναι…

Τούτες τις κουβέντες που κάνουν τα αδέρφια μεταξύ τους πόσο τις χαίρομαι, πόσο βάλσαμο στην ψυχή και στη  μοναξιά των παιδιών που τα θέλουν  όλα!

Για παιδιά από 9 χρονών!

Ο λύκος Ζαχαρίας είναι πια διάσημος στους « κύκλους» των μικρών παιδιών. Είναι ένας λύκος διαφορετικός. Ένας πολύ γλυκός και αγαπητός λύκος. Τούτη τη φορά, στην ολοκαίνουργια ιστορία του, ένα πρωί πρωτομαγιάς αποφασίζει να φτιάξει  μια μηλόπιτα και ψάχνει να βρει την πιο καλή συνταγή. Στην αναζήτησή του αυτή θα μπει στο δάσος των παραμυθιών κι εκεί θα συναντήσει ένα σωρό ακόμα διάσημους ήρωες  που θα αν και στην αρχή θα τον φοβηθούν, έχοντας στο μυαλό τους εκείνο τον «κακό» …συγγενή του, που κουβαλώντας  το βάρος των παλιών του κατορθωμάτων, σκορπούσε παντού το φόβο και τον πανικό. Ο λύκος Ζαχαρίας όμως το μόνο που θέλει είναι να βρει τα υλικά για την μηλόπιτά του. Κι έτσι θα βοηθήσει τα τρία γουρουνάκια να χτίσουν το σπίτι τους κι εκείνα θα του χαρίσουν τη συνταγή της θείας Λένας. Θα επισκεφτεί τα επτά κατσικάκια, θα παίξει με την κοκκινοσκουφίτσα , θα βοηθήσει μια κοτούλα που έπιασε μια αλεπού, θα  βρει ζάχαρη στο γνωστό σπιτάκι που ήταν φτιαγμένο από χίλια δυο γλυκίσματα και τέλος θα βρει καταφύγιο στο σπίτι των νάνων και της Χιονάτης αφού τον κυνηγάει μια μάγισσα.

Η ιστορία συνεχίζεται με πάρα πολύ χιούμορ, έξυπνους διαλόγους και πλοκή. Ένα παραμύθι ανατρεπτικό. Καταργεί τα στερεότυπα που θέλουν τον λύκο να είναι …κακός και να προκαλεί μόνο φόβο. Μια ιστορία που θα λατρέψουν τα μικρά παιδιά και θα μάθουν πως τα πράγματα, τα ζώα, οι άνθρωποι δεν είναι πάντα όπως φαίνονται ή τους έχουν πει οι άλλοι. Πως κάθε …νόμισμα, έχει δύο όψεις και πως ακόμα και ο φοβερός λύκος μπορεί να  είναι ευαίσθητος, γλυκός και με όνειρα, επιθυμίες και καλοσύνη μέσα του. 

Για παιδιά από 4 χρονών!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 19 Σεπτεμβρίου 2015 :http://www.cretalive.gr/culture