Θύμωσα Μάνα, θύμωσα πολύ σήμερα….

Της Ελένης Μπετεινάκη*

Ωραία φωτογραφία θα μου πείτε αυτή που ανεβάζω. Ναι, είναι η τελευταία μας κατοικία ολονών. Χιλιάδες μνήματα σε τούτη τη νεκρόπολη που καθημερινά βεβηλώνεται και κανένας αρμόδιος φορέας δε ασχολείται…

Θύμωσα μάνα, πολύ σήμερα…πάρα πολύ! Είχα δέκα μέρες να έρθω στο μνήμα σου και πάλι σου κλέψανε τα ελάχιστα που σου έχουμε …αφήσει!

Έχω ξαναγράψει για τούτη την ιεροσυλία αλλά δυστυχώς δεν το διάβασε κανένας από τους υπευθύνους του χώρου, λες και δεν ξέρουν τι ακριβώς συμβαίνει εκεί.

Σας έχουν παραβιάσει το σπίτι ποτέ; Μόνο τότε θα καταλάβετε το συναίσθημα. Το σπίτι της μάνας μας βεβήλωσαν. Την  ψυχή μου ταράξανε πάλι. Φθηνά κι ευτελή τα κλοπιμαία, δεν είναι θέμα αξίας, είναι θέμα Τιμής.

Ένιωσα για μια ακόμα φορά πως ένας κλέφτης, ένας ιερόσυλος, ένας μίζερος και αχρείος άνθρωπος και μάλιστα για τρίτη φορά βεβήλωσε την θύμηση, την τελευταία σου κατοικία για να κερδίσει ένα και  μισό ευρώ …

Η κατάσταση συνεχίζετε ακριβώς όπως  γίνεται χρόνια τώρα και κανένας αρμόδιος δεν αναλαμβάνει την ευθύνη. Μίζεροι άνθρωποι, κλέφτες και εντελώς ακατανόμαστοι ζωντανοί «Κύριοι & Κυρίες» αλωνίζουν το νέο κοιμητήριο Ηρακλείου (φαντάζομαι κάτι ανάλογο υπάρχει και στο παλιότερο) και μαζεύουν ότι βρουν να το κάνουν δικό τους.

Λυπάμαι βαθύτατα για την κατάντια μας. Εκεί φτάσαμε. Να κλέβουμε τον διπλανό μας, να γινόμαστε πλουσιότεροι αν αρπάξουμε ένα λαμπόγυαλο, ένα πλαστικό ανθοδοχείο, λίγα καρβουνάκια που κάποιος άφησε στο μνήμα των δικών του ανθρώπων για την επόμενη φορά που θα έρθει.

Άσε Μάνα, θεριά οι ζωντανοί, έτσι δε μου έλεγεw;

Όμως δεν αντέχω άλλο να μην νοιάζει κανένα, μα κανέναν  τούτος ο χώρος.

Αύριο θα συμβεί σε σας, αύριο κι εσείς κι εγώ εδώ θα είμαστε ….

Εδώ τα λέμε πάλι πριν από πολλούς μήνες :