Το Αγόρι που γύρευε τις μυρωδιές....

Ένα βιβλίο για κάθε μέρα ίσαμε το ερχόμενο Σάββατο σας προτείνουν τα Παραμύθια του Σαββάτου. Νέες εκδόσεις, βιβλία που αξίζουν την προσοχή μας και που θα μας κρατούν συντροφιά όλη την εβδομάδα…

Σαν ένα παιχνίδι! Ξεκινάμε με ένα βιβλίο-παραμύθι που μας μάγεψε:

Το όνομα της Φιφιλιφυλίτσας είναι μια ολόκληρη ιστορία πως το απέκτησε. Μια ιστορία από μόνη της παραμύθι αλλά καλύτερα να σας πούμε για εκείνο της ζωής της που ΄ναι μεγάλο, σπουδαίο και μαγικό. Όμορφη κοπέλα η Φυλίτσα… Από τα μικράτα της έδειχνε πως η τύχη και η μοίρα της, τής είχαν γράψει να ζήσει μίαν αγάπη αλλιώτικη στη ζωή της…

Μια μέρα λοιπόν, σαν μεγάλωσε κι έγινε ακόμα πιο όμορφη η μάνα της άνοιξε τα σεντούκια με τα ρούχα, τα σεντόνια τα παπλώματα, τα ασπρόρουχα και τα χρωματιστά και τ’  άπλωσε στο μπαλκόνι τους να αεριστούν. Μόνο που το άρωμα που μύριζαν τούτα τα πολύτιμα ήτανε μοναδικό. Μοσχοβόλησε ο τόπος κι αρχίσαν να μαζεύονται όλοι όσοι στα ρουθούνια τους έφερνε ο αγέρας την μυρωδιά να δουν, να θαυμάσουν, να καταλάβουν πως γίνεται και μοσχοβολά όλος ο τόπος. Κι έτρεξαν κι όλα τα παλικάρια της πόλης, του βασιλείου κι όλα θέλετε να παντρευτούν την Φι ή Φιλί ή Φυλίτσα, την Φιφιλιφυλίτσα μας! Κανένας νιός δεν έκανε την καρδιά του κοριτσιού να κτυπήσεις δυνατά κι όλους τους έδιωχνε. Ώσπου άκουσε για εκείνο το παλικάρι που δεν μύριζε τίποτα, δεν έφτανε σ αυτόν κανένα άρωμα. Και σκίρτησε η καρδούλα της.  Πήγε και το αγόρι να μυρίσει τις ευωδιές του κόσμου, αλλά τίποτα δεν κατάφερε να νιώσει στη μύτη του. Μόνο η καρδιά του λαβώθηκε από την ομορφιά του κοριτσιού. Και τότε πήρε μίαν απόφαση. Να φύγει μακριά με μια βάρκα, που ίσως και αν την έλεγαν Ελπίδα, μόνο και μόνο για να βρει τις μυρωδιές, για εκείνον πρώτα κι ύστερα για την κόρη που αγάπησε με την πρώτη ματιά. Και που δεν πήγε και που δεν έφτασε τούτος ο νέος! Βουνά πέρασε, γιγάντια περιβόλια συνάντησε με αμέτρητα δέντρα και λουλούδια αλλά τίποτα δεν ένιωσε. Και πήρε τη βάρκα του και συνέχισε το ταξίδι κι έφτασε ένα μικρό χωριό με ένα μαγέρικο ξακουστό. Ούτε όμως εκεί κρύβονταν οι μυρωδιές του. Δεν έχασε το θάρρος του. Συνέχισε το ταξίδι. Κι έφτασε σε ένα καλύβι μοναχό, που κατοικούσε μέσα  ένας γέρος κι είχε  και λογής λογής μπαχάρια γύρω του. Μάταιος κόπος… Κι ήταν βαρύ το ταξίδι του γυρισμού. Άπραγο, ανεκπλήρωτο, μοναχικό και ακόμα πιο μεγάλο… Ώσπου κατάκοπος και μόνος έγειρε μια μέρα σαν έφτασε στη στεριά να κοιμηθεί πάνω στο ταπεινό χορτάρι…. Και τότε κάτι συνέβη , που ’χει τη ρίζα του στη βροχή την ταπεινή, κάτι που άλλαξε τη ζωή, τη μοίρα, τη σκέψη και την ψυχή του!

Ένα σύγχρονο, μαγικό, παραμύθι ξεχωριστό! Μια ιστορία που ’χει όλου του κόσμου τις μυρωδιές, αληθινές και εκείνες της ψυχής. Η Χριστίνα Φραγκεσκάκηκατάφερε για μια ακόμη φορά να ακουμπήσει το όνειρο με τη γραφή της. Να μας ταξιδέψει σε τόπους απάτητους, μοναδικούς και να ξεδιπλώσει μαζί με το δικό της ταλέντο στην πλοκή, στην ποιητική γραφή και στα απρόσμενα, και τη δική μας φαντασία και κρυμμένη επιθυμία. Εκείνης της πεθυμιάς που σε κάνει να φτάνεις στην άκρη του κόσμου για κάθε πολύτιμο, για κάθε νέα εμπειρία. Τοι παραμύθι είναι το ταξίδι της νιότης. Της ακούραστης ψυχής που ταξιδεύει χωρίς να λογαριάζει  κόπο, κίνδυνο, χιλιόμετρα και τόπους αλαργινούς. Ταξίδι όλο το βιβλίο και μυρωδιές. Το νόημα της ζωής γραμμένο σαν παραμύθι. Το καταστάλαγμα των γηρατειών. Τι αξίζει στη ζωή μας; Το ταξίδι… Τι θυμόμαστε από τα χρόνια της αθωότητάς μας; Τις μυρωδιές…

Γεμάτο σύμβολα και χρώματα και αναζητήσεις το βιβλίο. Γεμάτο λαχτάρα και προσμονή. Μια βάρκα και δυο κουπιά, η ίδια η ζωή! Ένας κήπος με όλα τα καλά αλλά που ποτέ δεν είναι αρκετός για την νιά ψυχή. Μόνο στο τέλος , στο καταστάλαγμα, στις εμπειρίες που αποκτάς, βρίσκεις το νόημα, διακρίνεις την πιο  μικρή λεπτομέρεια , την πιο σπουδαία «μυρωδιά».

Ένα μοσχοβόλημά όλο το βιβλίο. Με ένα τέλος ακόμη πιο μαγικό, πιο παραμυθένιο από οτιδήποτε άλλο. Με την πιο ανεξίτηλη μυρωδιά, τη βασιλική!

Να το διαβάσετε όλοι, μικροί μεγάλοι. Να το ταξιδέψετε τούτο το βιβλίο, από άκρη σ άκρη. Να το χαρείτε,  να το ζωγραφίσετε, να το κρατήσετε στα πολύτιμά της ζωής και της ψυχής.

Το ’χει εικονογραφήσει ο Αλέξης Κυριτσόπουλος. Με το γνωστό του ύφος και στυλ είναι σαν να βλέπουμε να αρώματα να ξεχύνονται παντού. Σα να ζωντανεύει το παραμύθι και να μας παρασέρνει όλους στο ταξίδι του.

Γέμισε ο τόπος μυρωδιές και συναισθήματα… Να το χαρείτε!

Κι αύριο θα΄χει βιβλίο στα «Παραμύθια του Σαββάτου»! Είπαμε κάθε μέρα κι ένα βιβλίο όπως λέει κι η Αγαπημένη Σοφία Μαντουβάλου, κάθε μέρα όνειρα!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στις 11 Ιανουαρίου 2020 στο cretalive.gr : εδώ!