Ένα μικρό αφιέρωμα στους γονείς και τα παιδιά που θέλουν να μάθουν για την σημερινή ημέρα...
Κόκκινη μεταξωτή κορδέλα, Lucy Adlington, Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη, εκδ. ΔιόπτραΣε κάποια άλλη ζωή μπορεί να ήμασταν φίλες.
Μα βρισκόμασταν στο Μπέρτσγουντ...
Μου άρεσε να ράβω όμορφα μεταξωτά φορέματα με δαντέλες. Όταν η γιαγιά μου άνοιγε το καπάκι της ραπτομηχανής και έβλεπα στη σειρά τα μασούρια με τις πράσινες, κίτρινες, κόκκινες, γκρίζες, λευκές και ροζ κλωστές ονειρευόμουν πως μεγαλώνοντας θα είχα το δικό μου εργαστήριο. Τότε πιστεύαμε πως ο πόλεμος ήταν κάτι που συνέβαινε κάπου αλλού· ήρθε όμως στην πόλη μας και μας άρπαξε. Στοίβαξε χιλιάδες ανθρώπους σε τούτο το μέρος και, μαζί με μένα, τη Ρόουζ, τη Μάρτα και την Κάρλα.
Πάνω από τους φράχτες με το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ο ήλιος δεν ξεχώριζε στο γκρίζο. Στοιχιζόμασταν σε σειρές των πέντε, όλες με ριγέ στολή, και μετά τρέχαμε στο ατελιέ ραπτικής του στρατοπέδου. Εκεί, ανάμεσα στα πανάκριβα υφάσματα και στις απαιτητικές κυρίες των αξιωματικών, μέρα με τη μέρα ψαλιδίζονταν οι ελπίδες μας.
Εκείνο το πρωινό είχα δέσει κρυφά την κόκκινη μεταξωτή κορδέλα γύρω από τον λαιμό μου. Και για πρώτη φορά από τότε που βρέθηκα στο Μπέρτσγουντ ένιωσα πραγματικός άνθρωπος.
Έλλα, 1944
Η κλέφτρα των βιβλίων, Μάρκους Ζούσακ, εκδ. Ψυχογιός
Τι θα γινόταν αν έπρεπε να κρύψεις κάτι για να το σώσεις;
Όταν η νεαρή Λίζελ φτάνει στο σπίτι των θετών γονιών της, έχοντας χάσει την οικογένειά της, το μόνο που κρατάει στα χέρια της είναι το κλεμμένο εγχειρίδιο ενός νεκροθάφτη, το οποίο δεν μπορεί καν να διαβάσει, αφού δεν ξέρει γραφή και ανάγνωση. Αυτή θα είναι και η αρχή της καριέρας της ως… κλέφτρας. Η Λίζελ θα αρχίσει να κλέβει βιβλία - βιβλία που πετάνε οι ναζί στη φωτιά για να τα κάψουν, βιβλία από τη βιβλιοθήκη του δημάρχου, βιβλία που τη συντροφεύουν στις περιπέτειές της παρέα με το φίλο της, Ρούντι, στους δρόμους της πόλης, βιβλία που θα γεμίσουν τις ώρες του άλλου φίλου της, του κυνηγημένου Μαξ. Κι ενώ οι βόμβες των Συμμάχων πέφτουν συνεχώς και οι σειρήνες ουρλιάζουν, η Λίζελ μοιράζεται τα βιβλία της με τους γείτονές της στα καταφύγια και βρίσκει σ'αυτά παρηγοριά. Μέχρι που κάποια μέρα η σειρήνα θα αργήσει να σφυρίξει…
Μια αξέχαστη ιστορία για τη δύναμη της ανθρωπιάς, τις ανατροπές της ζωής, αλλά και για την αστείρευτη γοητεία των βιβλίων!
![]()
![]()
Το αγόρι με τη Ριγέ πιτζάμα, Τζον ΜποΊν, Ολιβερ Τζέφερς, εκδ.Ψυχογιός
Ο εννιάχρονος Μπρούνο δεν έχει ιδέα για την Τελική Λύση ή το Ολοκαύτωμα. Δε γνωρίζει για τον εφιάλτη που ζουν οι λαοί της Ευρώπης εξαιτίας της χώρας του. Το μόνο που ξέρει είναι ότι αναγκάστηκε να μετακομίσει από το άνετο σπίτι του στο Βερολίνο σ’ ένα οίκημα σε μια απομονωμένη περιοχή όπου δεν έχει τίποτε να κάνει και κανέναν για να παίξει. Μέχρι τη στιγμή που συναντά τον Σμούελ, ένα αγόρι που ζει στην άλλη μεριά του συρματοπλέγματος και που, όπως κι άλλοι άνθρωποι εκεί, φορά μια στολή σαν ριγέ πιτζάμα. Η φιλία του Μπρούνο με τον Σμούελ θα τον οδηγήσει από την αθωότητα σε μια σκληρή αποκάλυψη και θα τον αναγκάσει να γίνει άθελά του μέρος μιας αποτρόπαιας κατάστασης.
Ο εννιάχρονος Μπρούνο δεν έχει ιδέα για την Τελική Λύση ή το Ολοκαύτωμα. Δε γνωρίζει για τον εφιάλτη που ζουν οι λαοί της Ευρώπης εξαιτίας της χώρας του. Το μόνο που ξέρει είναι ότι αναγκάστηκε να μετακομίσει από το άνετο σπίτι του στο Βερολίνο σ’ ένα οίκημα σε μια απομονωμένη περιοχή όπου δεν έχει τίποτε να κάνει και κανέναν για να παίξει. Μέχρι τη στιγμή που συναντά τον Σμούελ, ένα αγόρι που ζει στην άλλη μεριά του συρματοπλέγματος και που, όπως κι άλλοι άνθρωποι εκεί, φορά μια στολή σαν ριγέ πιτζάμα. Η φιλία του Μπρούνο με τον Σμούελ θα τον οδηγήσει από την αθωότητα σε μια σκληρή αποκάλυψη και θα τον αναγκάσει να γίνει άθελά του μέρος μιας αποτρόπαιας κατάστασης.
Διεθνές εκδοτικό φαινόμενο New York Times Bestseller. Περισσότερα από 7.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως
Αννα Φρανκ, Τζοζεφίν Πουλ, εικ: Αντζελα Μπάρετ, εκδ. Ερευνητές
Άννα Φρανκ, γεννημένη σε λάθος τόπο, λάθος εποχή που έμελλε να γίνει το σύμβολο του κόσμου ολόκληρου με τη θυσία της και το ημερολόγιό της. Γεννημένη στις 12 Ιουνίου του 1929, ήταν μια γερμανίδα εβραία που έμελλε να ζήσει όλη τη θηριωδία του πολέμου κλεισμένη στην αρχή σε μια σοφίτα και στη συνέχεια να χάσει τη ζωή της από τύφο σε ένα από γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στα 15 της χρόνια. Μια ζωή όμορφη, ήρεμη στα παιδικά της χρόνια που σφραγίστηκε από το μίσος των Γερμανών προς την φυλή της και συνθλίφτηκε κατά τη διάρκεια της εφηβείας της σε μια σοφίτα, στο πίσω σπίτι , όπως η ίδια έλεγε, και στα πιο άγρια μέρη που οδηγήθηκε αιχμάλωτη. Μια οικογένεια ευτυχισμένη που όμως διώχθηκε όπως χιλιάδες άλλες. Ένα ημερολόγιο που της χαρίστηκε την ημέρα των γενεθλίων της στα 13 της χρόνια στις 12 Ιουνίου του 1942,θα γινόταν το μεγαλύτερο ανάγνωσμα παγκοσμίως, λόγω των πληροφοριών που είχε από την καθημερινή ζωή των έγκλειστων αυτών ανθρώπων την περίοδο του πολέμου μέχρι και την 1 Αυγούστου του 1945. Η Άννα στο ημερολόγιο της γράφει στην Κίτυ μια φανταστική φίλη που είχε κι έτσι απαλύνει τον πόνο της δύσκολης κατάστασης που έζησε.
Άννα Φρανκ, γεννημένη σε λάθος τόπο, λάθος εποχή που έμελλε να γίνει το σύμβολο του κόσμου ολόκληρου με τη θυσία της και το ημερολόγιό της. Γεννημένη στις 12 Ιουνίου του 1929, ήταν μια γερμανίδα εβραία που έμελλε να ζήσει όλη τη θηριωδία του πολέμου κλεισμένη στην αρχή σε μια σοφίτα και στη συνέχεια να χάσει τη ζωή της από τύφο σε ένα από γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στα 15 της χρόνια. Μια ζωή όμορφη, ήρεμη στα παιδικά της χρόνια που σφραγίστηκε από το μίσος των Γερμανών προς την φυλή της και συνθλίφτηκε κατά τη διάρκεια της εφηβείας της σε μια σοφίτα, στο πίσω σπίτι , όπως η ίδια έλεγε, και στα πιο άγρια μέρη που οδηγήθηκε αιχμάλωτη. Μια οικογένεια ευτυχισμένη που όμως διώχθηκε όπως χιλιάδες άλλες. Ένα ημερολόγιο που της χαρίστηκε την ημέρα των γενεθλίων της στα 13 της χρόνια στις 12 Ιουνίου του 1942,θα γινόταν το μεγαλύτερο ανάγνωσμα παγκοσμίως, λόγω των πληροφοριών που είχε από την καθημερινή ζωή των έγκλειστων αυτών ανθρώπων την περίοδο του πολέμου μέχρι και την 1 Αυγούστου του 1945. Η Άννα στο ημερολόγιο της γράφει στην Κίτυ μια φανταστική φίλη που είχε κι έτσι απαλύνει τον πόνο της δύσκολης κατάστασης που έζησε.
Ένα βιβλίο καλογραμμένο για μικρά απιδιά που τους μαθαίνει την βιογραφία ενός κοριτσιού και τη δυσκολία της ζωής του, τις ανησυχίες μιας έφηβης, τη μοναξιά, τη δίψα για ζωή, τον πρώτο έρωτα σε μια σοφίτα και το μεγάλο τραγικό τέλος μιας τόσο μικρής διαδρομής.
Ιστορία και πληροφορίες για την Άννα Φρανκ σε μια πολύ προσεγμένη έκδοση με εκπληκτική εικονογράφηση από την Άντζελα Μπάρετ που αξίζει να έχει κάθε παιδί στη βιβλιοθήκη του. Η ιστορία της Άννας Φρανκ και το ημερολόγιό της είναι από τα πιο συγκλονιστικά αναγνώσματα ακόμα και τρυφερών ηλικιών που μαθαίνουν και νοιώθουν τη φρίκη του πολέμου, της συνέπειες, τη μοναξιά κι ένα σωρό συναισθήματα που νοιώθει ένας άνθρωπος σε αυτήν την ηλικία που δεν μπορεί να ζήσει ελεύθερος.
Ένα κλασικό πια βιβλίο που διατίθεται σε μια εκπληκτική τιμή και που θα πρέπει όλοι να αναζητήσουμε. Έναν από τους λόγους τον γράφει η ίδια η Άννα Φρανκ:
« Πίστεψέ με ,όταν είσαι έγκλειστος για ενάμιση χρόνο, μπορεί να σου στοιχήσει πολύ κάποιες μέρες … Να κάνεις ποδήλατο, να χορεύεις, να σφυρίζεις, να κοιτάς τον έξω κόσμο, να ξέρεις ότι είσαι ελεύθερος – αυτά είναι που λαχταρώ…».
![]()
Ερικα,Ruth Vander Zee - Roberto Innocenti,εκδ. Καλειδοσκόπιο
Συνάντησα τη γυναίκα αυτής της ιστορίας το 1955, πενήντα χρόνια μετά το τέλος του Β'Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν στο Ρότενμπουργκ, μια γραφική, μεσαιωνική κωμόπολη στη Γερμανία. Μια μέρα πριν φτάσουμε, ένας ανεμοστρόβιλος είχε σαρώσει την περιοχή αφήνοντας πίσω του συντρίμμια. Καθόμασταν με τον άντρα μου σ'ένα παγκάκι και χαζεύαμε το συνεργείο καθαρισμού που μάζευε τα κεραμίδια που είχαν πέσει από τη στέγη του Δημαρχείου. Ένας ηλικιωμένος μαγαζάτορας που στεκόταν πιο πέρα έλεγε πως είχαν να δουν τέτοια καταστροφή από την τελευταία επέλαση των Συμμάχων. Όταν γύρισε στο μαγαζί του, η κυρία που καθόταν δίπλα μας στράφηκε προς το μέρος μας και άρχισε να μας μιλά. Την έλεγαν Έρικα. Ρώτησε αν είμαστε ταξιδιώτες. Της απάντησα πως επιστρέφαμε μετά από ένα σεμινάριο δύο εβδομάδων στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, και είπε με λαχτάρα ότι πάντα ήθελε να κάνει αυτό το ταξίδι αλλά δεν είχε ποτέ αρκετά χρήματα για να πραγματοποιήσει το όνειρό της.
Πρόσεξα πως φορούσε στο λαιμό της μια χρυσή αλυσίδα με το άστρο του Δαβίδ και πρόσθεσα ότι στην επιστροφή μας από το Ισραήλ, ταξιδέψαμε στην Αυστρία και σταματήσαμε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν. Η Έρικα είπε πως εκείνη είχε φτάσει κάποτε μέχρι την πύλη του Νταχάου, αλλά δεν βρήκε το κουράγιο να μπει μέσα.
Κι έπειτα μου είπε την ιστορία της...
Πρόσεξα πως φορούσε στο λαιμό της μια χρυσή αλυσίδα με το άστρο του Δαβίδ και πρόσθεσα ότι στην επιστροφή μας από το Ισραήλ, ταξιδέψαμε στην Αυστρία και σταματήσαμε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν. Η Έρικα είπε πως εκείνη είχε φτάσει κάποτε μέχρι την πύλη του Νταχάου, αλλά δεν βρήκε το κουράγιο να μπει μέσα.
Κι έπειτα μου είπε την ιστορία της...