Ζητούνται αναγνώστες…Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*
«…Ο Καβάφης στα στενορύμια της Δαμασκού και η Ιουστίνη στη Μααλούα. Ο Σεφέρης στην Ανατολία και ο χαμαμτζής στο Προκόπι. Ο Τσίρκας στην Ιερουσαλήμ και η γυναίκα του Λωτ στη Νεκρά Θάλασσα. Η Νίκη Μαραγκού στην Αμμόχωστο και η μπάντα να παιανίζει τη Συννεφούλα στη μουσκεμένη από το αλκοόλ Λευκωσία. Παζάρι να μάθεις να κάνεις στην παλιά Βηρυτό του εμφύλιου πολέμου και ο ράφτης στη Σιδώνα, προσηλωμένος στη βελόνα του, αρνείται να σε κοιτάξει. Στην Ιωνία ο παππούς Οσμανάκης περιμένει τα χελιδόνια να επιστρέψουν στις φωλιές τους• και ο Παμούκ, στη σκιά του Γαλατά, αποχαιρετά την αθωότητα της Ιστανμπούλ με χιλιάδες αποτσίγαρα…»
Ξαναγράφω το οπισθόφυλλο του βιβλίου γιατί νομίζω πως κανένας άλλος, εκτός από την ίδια την συγγραφέα, δεν θα μπορούσε να συνοψίσει με τέτοιο λόγο ένα βιβλίο τόσο νοσταλγικό, ταξιδιάρικο και γεμάτο εικόνες και ποίηση!
Tα ταξίδια όλων μας πολλά… Γεμάτα αναμνήσεις, φωτογραφίες κι αρώματα. Πόσοι όμως κατέχουν την τέχνη να μεταφέρουν στο χαρτί τούτες τις διαδρομές, να μας κάνουν να νοιώσουμε τα ίδια πράγματα που ένοιωσαν κι εκείνοι; Να μυρίσουμε, να αγγίξουμε ακόμα και σώματα που δεν γνωρίσαμε ποτέ. Να πορευτούμε σε σοκάκια που μόνο στ’ όνειρο μας έχουμε δει. Να ακουμπήσουμε νωχελικά στις πιο σπουδαίες θύμησες, στα πιο μεγάλα λόγια, εκείνα των ποιητών, των γραφιάδων, των ονειροπαρμένων και των γήινων περιπατητών.
Μνήμες, οδοιπορικά, νοσταλγία ίσως για όσα χάθηκαν αλλά τα έζησε. Ποίηση με πεζό λόγο, ταξίδια ζωής και ψυχής. Περιγραφές που ζωντανεύουν τόσο πολύ, που νομίζεις πως ήσουν κι εσύ σε εκείνα τα ταξίδια. Κάπου βρίσκεις τον εαυτό σου στα ίδια μέρη, άλλες χρονικές στιγμές και καταλαβαίνεις την πορεία, το συναίσθημα. Και νοιώθεις όλα τα αρώματα της Ανατολής, την ένταση, τον καπνό απ’ τα χαμάμ, το στίγμα που είχε ήδη αρχίσει σιγά σιγά για εκείνες τις φωτιές που άναψαν πολύ αργότερα. Κι ανάμεσα σ΄όλα αυτά ο Τσίρκας και πιο πολύ ο Σεφέρης. Σε δρόμους, σοκάκια, μονοπάτια που έζησαν, έγραψαν. Ταξιδιωτική λογοτεχνία σε μορφή διηγημάτων τούτη η γραφή, λόγος διάχυτος, μεστός, πλούσιος, τυπωμένος σε μυαλό και ψυχή!
Όλοι και όλα ήταν εκεί. Συγγραφείς, ποιητές, καθημερινοί άνθρωποι που μοιράζονται την πραμάτεια, την καλημέρα, τη βουή της πόλης, της συνοικίας, της αγοράς, της ερήμου. Μυρωδιές και χρώματα, χρώματα και αντικείμενα. Νεύματα και κουβέντες, συναισθήματα και θύμησες…
Νίκη ευχαριστώ για τα ταξίδια… Σαν να αργοπερπάτησα με το λόγο σου, σαν να έζησα ξανά στιγμές που τελικά κι άλλοι ένιωσαν…
Κι όλα «Με θέα το Λεβάντε»,ένα ταξίδι-βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε της Νίκης Τρουλλινού!
*H Ελένη Μπετεινάκη είναι εκπαιδευτικόςΔημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 29 Μαϊου 2017