Τα Τούρκικα Αρχεία της Κρήτης…ένας θησαυρός από τον Νικόλαο Σταυρινίδη !

Ένας μεγάλος θησαυρός για την ιστορία της Κρήτης και για τα χρόνια της Τουρκοκρατίας στο νησί ,αποτελούν αναμφισβήτητα οι Κώδικες τουΙερατείου, τα λεγόμενα Τούρκικα Αρχεία που μεταφράστηκαν σε ένα μεγάλο τους μέρος από τον αείμνηστο Νικόλαο Σταυρινίδη. Ο ίδιος στα γραφόμενα του παραθέτει όλη σχεδόν την ιστορία για την διάσωση και  «περιπέτεια » των αρχείων θυμίζοντας στους νεότερους πως χρωστάμε πολλά στον Γεώργιο Ι. Οικονομίδη, άριστο γνώστη της Τουρκικής γλώσσας, που ανέλαβε στα 1909 το Μεταφραστικό Γραφείο Ηρακλείου. Ήταν αυτός που παρέλαβε από την Υπηρεσία των Εκβαφίων τους 225 Κώδικες του Ιεροδικείου Ηρακλείου και μάλιστα κατόπιν έντονων διαμαρτυριών.  Η τούρκικη εφημερίδα  « Τασβιρί Εφκιάρ » όπως φαίνεται από τα αρχεία της Βικελαίας Δημοτικής βιβλιοθήκης του Ηρακλείου και την εφημερίδα ΙΔΗ , κατεφέρθη εναντίον του με ένα πολύ βίαιο άρθρο. Μερικά χρόνια αργότερα με την ανταλλαγή των Πληθυσμών , η Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής θέλησε , φεύγοντας, να πάρει μαζί της όχι μόνο τους Κώδικες αλλά και όλο το αρχείο της Υπηρεσίας των Εβκαφίων , με όλους τους κτηματικούς κώδικες, καθώς και ότι είχε συνταχθεί από τους τρεις τούρκους συμβολαιογράφους του Ηρακλείου, στο οποίο αντιστάθηκε με όλες του τις δυνάμεις. Σημειώνεται επίσης η σπουδαιότητα των Κωδίκων του Ιερατείου, γιατί εκτός όλων των άλλων , περιλαμβάνουν πολύτιμα στοιχεία για παραπάνω από δυο μισή αιώνες  γεμάτοι με κυβερνητικές διαταγές τα λεγόμενα Σουλτανικά Φιρμάνια , αφιερωτήρια , μετατροπές εκκλησιών σε μουσουλμανικά τεμένη και πολλά ιστορικά γεγονότα τα οποία διαφωτίζουν την ιστορία του νησιού.

Κανείς δεν έδειξε να γνωρίζει την σπουδαιότητά τους.

 Τέσσερα χρόνια αργότερα ο μητροπολίτης Τιμόθεος Βενέρης με αίτημα του στον τότε Δήμαρχο Ηρακλείου Μηνά Γεωργιάδη ,κατάφερε να συσταθεί από τον Δήμο μια νέα μεταφραστική υπηρεσία του τμήματος των ιστορικών χειρογράφων ης Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης όπου ο Νικόλαος Σταυρινίδης  ανέλαβε ξανά την εργασία του. Είναι γνωστό επίσης,  το απίστευτο γεγονός που συνέβη μετά την πτώση των Γερμανών Αλεξιπτωτιστών στα 1941,  και τον βομβαρδισμό της πόλης που εξανάγκασε τους κατοίκους να απομακρυνθούν για κάποιο διάστημα από τα σπίτια τους και φυσικά από τις εργασίες τους. Τότε, λίγες μέρες αργότερα, μνημονεύει ο Νικόλαος Σταυρινίδης , επιστρέφοντας  είδε με έκπληξη μαζί με τον τότε έφορο της Βικελαίας Στέργιο Σπανάκη, ότι όλος ο όγκος των κωδίκων και λοιπών εγγράφων του Αρχείου βρισκόταν στη μέση του δρόμου και ο καθένας θα μπορούσε να πάρει ότι ήθελε ή ακόμα χειρότερα να πατηθεί ή να χαθεί σαν σκουπίδι οτιδήποτε. Η ρήσης του Γερμανού Υπευθύνου τότε, διορισθέντος από τον Δήμαρχο Ηρακλείου για το Γραφείο τούτο ήταν οικτρή : « …ωσάν αλλόφρων μας εξεδίωξεν εκ του γραφείου του, λέγων, ότι η ανθρωπότης δεν έχει πλέον ανάγκην αρχείων Ιστορίας, διότι τώρα αρχίζει νέα ιστορική περίοδος …!».

Αξιοσημείωτο τέλος είναι, πως , πάντα με τα γραφόμενα του Ν. Σταυρινίδη δεν υπήρχε πουθενά οιονδήποτε έγγραφο δηλωτικό παράδοσης και παραλαβής των κωδίκων από καμία Υπηρεσία. Το πόσα ακριβώς ήταν στον αριθμό και ότι αφορά την παράδοσή τους την αντλούμε μόνο μέσω από μια και μόνη πληροφορία που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κωνσταντινουπόλεως « Τασβιρί Εφκιάρ ». Σήμερα ( 1975), συνεχίζει στο βιβλίο του ο Σταυρινίδης, οι τόμοι των κωδίκων ανέρχονται στους 166 μιας και ο Γ.Οικονομίδης  προέβη σε νέα βιβλιοδέτηση λόγω μεγάλης καταστροφής των καλλυμάτων τους και έτσι έγινε μια μικρή σύντμηση. Διασώθηκαν 162.

Ένα μικρό δείγμα της γραφής  φιρμανίων ή διαταγών από τους κώδικες  που αφορά την καθημερινή ζωή των πολιτών του Χάνδακα  παραθέτουμε παρακάτω μεταφρασμένο πάντα από τον Νικόλαο Σταυρινίδη .

« Δήλωσις Απελευθερώσης Χριστιανής»         1 Rebiyulevel 1069( 27 Νοεμβρίου 1658)

Σε άλλον κώδικα οι γονείς παραδίδουν την ανήλικον  θυγατέραν των εις Τούρκον δανειστήν

Οι Ιεροδίκες την εποχή της Τουρκοκρατίας στην Κρήτη ήταν απόλυτοι εκτελεστές του Ιερού Νόμου ( Seri) και έιχαν την εκτελεστική εξουσία να εκδίδουν δικαστικές αποφάσεις για υποθέσεις ποινικού δικαίου , κληρονομικών, και κάθε φύσεως δικαστικής απόφασης. Όλα καταχωρούνταν στον Κώδικα του Ιερατείου, το οποίο θεωρούνταν η πιο πανίσχυρη υπηρεσία . Τέλος το βιβλίο του Ιεροδικείου θεωρούνταν ιερό και γι αυτό οτιδήποτε συνέβαινε για να έχει την ανάλογη νομιμότητα έπρεπε να γραφτεί μέσα σε αυτό.

Άραγε ,τι θα γνωρίζαμε σήμερα  αν κάποιοι άνθρωποι με το μεράκι, το πάθος , την αγάπη τους για τούτον τον τόπο δεν μεριμνούσαν να  διαφυλάξουν και να σώσουν  τούτους τους πολύτιμους θησαυρούς  που κάθε Κρητικός θα έπρεπε και να γνωρίζει αλλά και να τιμά την αξία τους .

ΠΗΓΕΣ :

Εφημερίς Κρητικής Πολιτείας , 1898 – 9 , 3 Αυγούστου 1899

Εφημερίς  ΙΔΗ, 26^ηΣεπτεμβρίου 1909

Μεταφράσεις Τούρκικων Ιστορικών εγγράφων, Νικ. Σταυρινίδη, Βικε.Δημ. Βιβλιοθήκη, 1986

Αρχεία Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 11 Απριλίου 2014 :http://www.cretalive.gr/history/view/pws-diaswthhke-o-megalos-thhsauros/156203