Ο μικρός φόβος… *στα Παραμύθια του Σαββάτου!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Είναι νύχτα κι ο Σαμ ετοιμάζεται για ύπνο. Και λίγο πριν η νύστα του κλείσει τα βλέφαρα άφησε έναν μικρό φόβο να μπει μέσα στο δωμάτιο του και να μείνει εκεί τη νύχτα. Κι όταν χρειάστηκε να πάει στην τουαλέτα λίγο αργότερα, παρατήρησε πως ο επισκέπτης του είχε αρχίσει να «ζωντανεύει» παράξενα. Και τι δεν έκανε πάνω στο κρεββάτι του! Από κωλοτούμπες μέχρι και μουσικά όργανα βαρούσε. Συγκεκριμένα ένα μονότονο τύμπανο… Κι όσο κι αν προσπάθησε το επόμενο πρωί ένιωθε και κουρασμένος και πιο…φοβισμένος. Αν και τον έκλεισε σε ένα κουτί, εκείνος (ο φόβος δηλ) πετάχτηκε αμέσως έξω και τετραπλασιάστηκε σε όγκο. Ή μήπως εκατονταπλασιάστηκε; Κι έγινε τελικά τόσο μεγάλος που έμοιαζε να κρύβει μέχρι και τον ήλιο. Κι έγινε η σκιά του Σαμ και το μικρό αγόρι έπρεπε να βρει τη δύναμη να τον αντιμετωπίσει. Πήρε λοιπόν έναν φακό, το κράνος και το ΘΑΡΡΟΣ του και βήμα βήμα βγήκε μπροστά… Και τότε συνέβη κάτι σχεδόν απίθανο. Ο Φόβος άρχισε να μικραίνει με ταχύτητα τέτοια που έγινε πάλι τόσο μικρούλης σαν να ήταν ανύπαρκτος.

Μια ιστορία γεμάτη συναισθήματα του LukeSchrivenπου μας δίνει την πιο σωστή λύση για το πώς να λύσουμε  ένα πρόβλημα. Με τον πιο απλό τρόπο. Να το αντιμετωπίσουμε. Ακόμα και αν η λύση είναι δύσκολη ή όποια προσπάθεια θα μας ανταμείψει.

Ο LukeSchrivenμας το λέει ξεκάθαρα. Οπλίσου με θάρρος και μην φοβάσαι πως δεν θα βγεις νικητής. Η τόλμη, η δύναμη της θέλησης και το πείσμα πάντα φέρνουν τα πιο αίσια και σπουδαία αποτελέσματα.

Τα μικρά παιδιά έχουν περισσότερους φόβους από μας τους μεγαλύτερους. Επειδή δεν έχουν την δική μας μυϊκή, λεκτική και γνωστική ικανότητα κάποιες φορές δεν τολμούν. Άλλες πάλι μας βάζουν τα γυαλιά… Όμως πολλά από αυτά τρέμουν το σκοτάδι, τους εφιάλτες, τους δράκους και τις αράχνες. Με την ιστορία του ο συγγραφέας κάνει τον φόβο πιο εύκολο. Μέσα από το παιχνίδι τον διώχνει και εξοπλίζει τους μικρούς αναγνώστες με θάρρος και δύναμη.

Ο LukeSchrivenεικονογραφεί επίσης αυτήν την δυνατή ιστορία με πολλή φαντασία και χρώμα δημιουργώντας ακόμα πιο έντονα συναισθήματά σε όλους. Το πράσινο μικρό τερατάκι ακόμα κι όταν μεγαλώνει παραμένει …άφοβο κι ας προσπαθεί αν «επιβληθεί». Το ότι δεν έχει στόμα αλλά μόνο μάτια …τα λέει όλα. Εκεί φαίνεται ο φόβος, τα μάτια μεγαλώνουν …

Συγκινητική, απλή, ιδιαίτερα και ευρηματική στιγμή η γένεσή της.

Απολαύστε ένα μικρό απόσπασμα εδώ κι αναζητείστε την στα βιβλιοπωλεία: https://ikarosbooks.gr/1151-o-mikros-fobos.html