Δυο χρόνια σαν σήμερα ...
Μια διαδρομή δύσκολη αφού είχε να παλέψει τούτη τη φορά με ένα άλλον πόλεμο, με έναν αόρατο εχθρό που τον κράτησε μακριά από τις «φυσικές» και «δια ζώσης » συναντήσεις με όσους ήθελαν να τον γνωρίσουν. Σήμερα λοιπόν, για μια ακόμα φορά και μέρα απλώνει την αγκαλιά, τα χαμόγελα και το χέρι του που κρατάει ασβέστη τη φαντασία, την ελπίδα το όραμα πως κάθε παιδί έχει δικαίωμα στο παιχνίδι, τη χαρά, την φιλία και την οικογένεια. Επειδή όμως ξέρει και νιώθει πως η πραγματικότητα είναι σκληρή θέλει να συνεχίσει το δρόμο του μιλώντας σε όλους για την ιστορία του που μπορεί και να συνέβη στ’ αλήθεια μια φορά κι έναν καιρό…
Αν θέλετε να τον συναντήσετε πείτε μας και θα το φροντίσουμε…
Αλλά ας δούμε ποιος είναι ο Ασίντ…
Είναι ένα παιδί πρόσφυγας. Όταν ξεσπάει πόλεμος στην πατρίδα του, αρχίζει να φοβάται κι ας είναι ατρόμητος (Ασίντ σημαίνει λιοντάρι). Μια νύχτα, φεύγει εντελώς μόνος του και η βάρκα που τον μεταφέρει τον αφήνει σ’ ένα νησί.
Γίνεται δράκος, γοργόνα, ρόδα μικρού φορτηγού, τριαντάφυλλο, ανεμόμυλος, μπίλια νεραϊδόσκονης, αρκουδάκι, πασχαλίτσα, ήλιος, φλουρί, αστέρι, μάτι πειρατή, κόκκινο μπαλόνι….
Στην ακτή που μένει έρχεται συχνά κι ένα θαλασσοπούλι κατάμαυρο, με ράμφος παράξενο και μακρύ. Είναι ο Αριστοτέλης ο θαλασσοκόρακας.
Ξαφνικά, ένα πρωί ο Ασίντ χάνει το κουμπί του….
Και τότε αρχίζει μια άλλη περιπέτεια, ανατροπές, ελπίδες, ζωή και …
Μια ιστορία που έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά σε θέματα προσφύγων.
Θα τα βοηθήσει να ξεχωρίσουν και να καταλάβουν έννοιες όπως πόλεμος, μετανάστης, πρόσφυγας. Θα νιώσουν και θα αντιληφθούν πως όλα τα πλάσματα της γης χρειάζονται αγάπη, φροντίδα, οικογένεια και φίλους.
Στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε οδηγίες για γονείς και εκπαιδευτικούς που μπορούν να γίνου αφορμή για πολλές δραστηριότητες, συζητήσεις και παιχνίδια. Είναι κατάλληλες για παιδιά νηπιαγωγείου και δημοτικού σχολείου και σχεδιάστηκαν από τις εκπαιδευτικούς:
Ελευθερία Καλούδη, Αναστασία Κουρτικάκη και Ελένη Μπετεινάκη
Ενδεικτικά ορισμένες δραστηριότητες :
Δείτε εδώ ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο:
Με ένα κόκκινο κουμπί! https://www.klidarithmos.gr/me-ena-kokkino-koubi
Συγγραφέας : Ελένη Μπετεινάκη
Εικονογράφος : Νικόλας Ανδρικόπουλος
Εκδόσεις : Κλειδάριθμος
Έγραψαν για το κόκκινο Κουμπί:
Βανέσσα Νερούτσου : HappyLearnig Seeds : Ένα από τα σημεία που μας τράβηξαν την προσοχή ήταν το μαύρο πουλί. Η συγγραφέας μας είπε πως είχε δει αυτό το πουλί στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της πόλης μας και έμαθε πως και αυτό είναι μετανάστης. Έτσι τρύπωσε στην ιστορία της. Από μια αλληγορική σκοπιά θα μπορούσε κανείς να πει πως το μαύρο πουλί ήταν τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις που συντρόφευαν το μικρό αγόρι. Το κορίτσι που εμφανίζεται στο τέλος της ιστορίας γνωρίζει και εκείνη το μαύρο πουλί, έχει ακούσει για τους πρόσφυγες καταλαβαίνει τα συναισθήματα του Ασίντ, και του προσφέρει το κόκκινο κουμπί, μια κίνηση φιλίας, αγάπης και αλληλεγγύης. Δείτε όλο το κείμενο : εδώ!
Απόστολος Πάππος : Elniplex !
Μια κλασική ιστορία πρόσφυγα, με ένα όχι ασυνήθιστο εύρημα στα παιδικά βιβλία, όπως το κουμπί, με γλώσσα παραμυθένια και φροντισμένη, ατμόσφαιρα ονειρική, χαρακτηριστικά και τα δύο της καλής αφηγήτριας Ελένης Μπειτεινάκη. Το κουμπί, ωστόσο, εδώ γίνεται ένας ολόκληρος κόσμος για το παιδί: παρέα, παρηγοριά, δύναμη, αντίσταση, όνειρο, αναπόληση και μνήμη. Η συγγραφέας κατορθώνει να του δώσει μια ιδιαίτερη δυναμική, να φωτίσει τη μοναξιά, την απόγνωση και τα αδιέξοδα του μικρού πρόσφυγα, φανερώνοντας πόση δύναμη και μαγεία μπορεί να κρύβει ένα τόσο “ασήμαντο” αντικείμενο, ένα κουμπί-Γουίλσον, για έναν μόνο, αποδιωγμένο, δίχως αύριο. Δείτε όλο το κείμενο εδώ!
Ελευθερία Καλούδη, Βιβλιοδρόμιο!
Μας θύμισε τα χαμόγελα του Μουσταφά, του Μωχάμετ, του Γιουσούφ, της Σαφά, της Ουαφά και τόσων άλλων, αληθινών παιδιών, που έτυχε να συναντηθούν οι δρόμοι μας όλα αυτά τα χρόνια. Θυμόμαστε την γλυκιά Ντόρσι, θα έχει μεγαλώσει πια και θα πηγαίνει σ'ένα σχολείο στη Σουηδία που ονειρευόταν να γίνει δασκάλα και γελούσε σαν γάργαρο νερό.
Το αγαπήσαμε αυτό το βιβλίο γιατί είχε το όμορφο τέλος που υπόσχονται τα παραμύθια και γιατί μας θύμισε πως τίποτα δεν έχει τελειώσει και πως άνθρωποι συνεχίζουν να ξεριζώνονται από τον τόπο τους. Τώρα που όλοι ξέρουμε πως είναι να νιώθεις την απειλή, να φοβάσαι να εμπιστευτείς, να τρέμεις να βγεις από το σπίτι σου, να αγωνιάς για τους δικούς σου, τώρα ίσως να νιώθουμε αλλιώς τον Ασίντ, τον Αντίλ, τον Μελάκ, τον Φάρις κι όλα τα παιδιά από τη θάλασσα... Δείτε όλο το κείμενο Εδώ!
Καλομοίρα Θεοχάρη, Pickabook
Ένα παραμυθένιο παραμύθι και ταυτόχρονα τόσο ρεαλιστικό που πονάει!! Μαγικό αποτέλεσμα μας παραδίδουν οι δύο συν δημιουργοί σε ένα βιβλίο που αν και δε χαρακτηρίζεται από εύκολο θέμα, σέβεται απόλυτα τους αναγνώστες του ανεξαρτήτως ηλικίας!
Δείτε το κείμενο :εδώ!
Μαριάννα Μπουρουτζή - kulturosupa.gr
Ένας καλός τρόπος για να εξοικειωθεί ένα παιδί με έννοιες και καταστάσεις, είναι το βιβλίο. Αν θες να του εξηγήσεις κάτι ή να το βάλεις στη διαδικασία της επαφής με τον σκληρό έξω κόσμο. Αν θες να του πεις ότι η ζωή μπορεί να γίνει σκληρή.
Ότι τα παιδιά της ηλικίας του που βλέπει να κυκλοφορούν ρακένδυτα, με σκυφτά κεφάλια, να ζουν απομονωμένα, ξένα ανάμεσα σε ξένους, δεν είναι αντικείμενα για κοροϊδία. Ότι δεν είναι καλός ο πόλεμος.
Αν θες να εκπαιδεύσεις το παιδί σου να βλέπει πιο βαθιά, να μάθει να συμπονά, να νιώθει αλληλεγγύη για τους άλλους, τούτο το βιβλίο είναι το πλέον κατάλληλο.
Δείτε το κείμενο : εδώ!
Έφη Δούλη - tameteora.gr
Η συζήτηση με τη συγγραφέα και νηπιαγωγό Ελένη Μπετεινάκη ήταν άκρως ενδιαφέρουσα και πλήρως απολαυστική.
Πρόκειται για μια χαρισματική προσωπικότητα, μια ιδιαιτέρως δοτική συγγραφέα παιδικών βιβλίων, που ανταποκρίνεται με ευθύτητα, κατασταλαγμένες απαντήσεις και υπέροχες περιγραφές σε ένα παιγνίδι συνειρμών, αφηγούμενη τη ζωή της από τότε που ήταν παιδί, από τον τόπο που μεγάλωσε που έχει υπέροχη φύση και πολλούς θρύλους με νεράιδες και ξωτικά, μέχρι σήμερα που η ενασχόλησή της με το παιδικό βιβλίο και τις εκδηλώσεις για παιδιά έγιναν για εκείνη …ζωή.
Είναι ευδιάθετη και εξωστρεφής, και θυμάται ότι διαβάζει από τότε που υπήρξαν βιβλία στη ζωή της, δηλαδή από τότε που έμαθε γράμματα. Στη δική της γραφή έχει επηρεαστεί πολύ από τα παλιά παραμύθια γνωστών και άγνωστων συγγραφέων, και σημειώνει ότι ο καθένας μας έχει το προσωπικό του στυλ, το οποίο είναι κράμα πολλών αναγνωσμάτων και εμπειριών.
Δείτε το κείμενο :εδώ!
Χριστίνα Κωνσταντουδάκη Παιδικό Βιβλίο - Προτάσεις!