Το λένε «Βασίλισσα του Δάσους» και δεν είναι ούτε μάγισσα, ούτε νεράιδα ή ξωτικό. Είναι ένα έλατο που από τη στιγμή που σαν σπόρος θα βρεθεί μέσα στη γη και αρχίσει να μεγαλώνει, έχει εκείνο το χάρισμα που θα το κάνει ξεχωριστό, ιδιαίτερο και …ταξιδιάρικο!
Ένα έλατο ταγμένο από την ημέρα της γέννησής του να χαρίσει φως, χαρά και ελπίδα. Κι έρχεται η στιγμή που θα κοπεί για να ξεκινήσει ένα πολύ μεγάλο ταξίδι με φορτηγά και πλοία για να φτάσει στο τελικό του προορισμό. Θα γίνει το χριστουγεννιάτικο δέντρο σε μια τεράστια πλατεία. Φώτα, μουσική, κάλαντα, γέλια και θαυμασμός θα του χαρίσουν στιγμές που θα το συντροφεύουν μέχρι το τέλος του.
Μια Νορβηγική παράδοση που δημιουργήθηκε το 1947 και σύμφωνα με την οποία «ο δήμαρχος του Όσλο στέλνει κάθε χρόνο στη Βρετανία ένα εντυπωσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο – ένα δώρο που συμβολίζει την ειρήνη και τη φιλία ανάμεσα στους δύο λαούς, κι ένα ευχαριστώ για τη βοήθεια της Βρετανίας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.Οι Νορβηγοί δασοπόνοι επιλέγουν το δέντρο όταν είναι ακόμα μικρό. Το αποκαλούν “Βασίλισσα του Δάσους” και του μιλούν (ακόμα και το αγκαλιάζουν!) για να το βοηθήσουν να γίνει ψηλό και δυνατό. Όταν το δέντρο μεγαλώσει, ακολουθεί η τελετή του κοψίματός του, κι έπειτα ξεκινά το μακρινό του ταξίδι, σε ξηρά και θάλασσα. Διασχίζει χιλιάδες χιλιόμετρα για να φτάσει στην πλατεία Τραφάλγκαρ του Λονδίνου, όπου στέκει περήφανα, ολόφωτο. Κάθε χρόνο, η Εταιρεία Ποιητών της Μεγάλης Βρετανίας ζητά από έναν ποιητή ή μια ποιήτρια να γράψει ένα ποίημα για να καλωσορίσει το δέντρο. Η Julia Donaldsonέγραψε τους στίχους που αργότερα ενέπνευσαν τις εικόνες και έγιναν αυτό το βιβλίο προς τιμή του χριστουγεννιάτικου δέντρου το 2020. Πίσω στη Νορβηγία, οι δασοπόνοι φροντίζουν να φυτεύουν περισσότερα δέντρα από όσα κόβουν, ώστε να είναι σίγουροι πως τα δάση τους θα συνεχίσουν να ευημερούν. Και έχουν πάντα τα μάτια τους ανοιχτά: γιατί ποτέ δεν ξέρουν πότε θα βρουν την επόμενη «Βασίλισσα του Δάσους».
Πέρα από την συγκινητική και υπέροχη αληθινή Ιστορία το βιβλίο της JuliaDonaldsonμας περνάει έντονα στη συνείδησή μας τα οικολογικά μηνύματά του, υπενθυμίζοντας μας πως κάθε δέντρο που κόβεται θα πρέπει αμέσως να αντικαθίσταται έτσι ώστε να διατηρηθεί η αλυσίδα και η χλωρίδα ενός τόπου.
Από την άλλη η πρωτοπρόσωπη αφήγηση του δέντρου μας γεμίζει με συναισθήματα και χαράς αλλά και λύπης. Το ταξίδι, ο προορισμός, το τέλος. Η σημασία του όποιου αποτυπώματός μας στην πορεία της ζωής και η μοναξιά του τέλους που τουλάχιστον αφήνει μια γλυκιά γεύση πως κάποιοι χάρηκαν μαζί του στιγμές αλησμόνητες.
Στο τέλος της γιορτής όταν τα φώτα σβήνουν υπάρχει πάντα η μοναξιά μα και η περισυλλογή που γεννά τις αναμνήσεις και τα όμορφα συναισθήματα.
Καλή γειτονία, κανόνες που τηρούνται, χαρά της προσφοράς και προσμονή για την επίτευξη του τελικού στόχου.
Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει με πολύ συναίσθημα αλλά και Χριστουγεννιάτικη διάθεση η VictoriaSandoy.
*Το έλατο των Χριστουγέννων, JuliaDonaldson, εικ: VictoriaSandoy, εκδ. Ίκαρος
Αναζητείστε το στα βιβλιοπωλεία και δείτε εδώ ένα μικρό απόσπασμα:
https://ikarosbooks.gr/1026-elato-ton-christoygennon.html
**https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/
Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 11 Δεκεμβ:ρίου2021:https://www.cretalive.gr